زندگی نامه شهید مریم فرهانیان (این پست تقدیم می شود به تی تی نازنینم و سایر دوستداران شهدا )

سلام به روی ماه خدای بسیار عزیزدلم و مهربانم 

سلام به روی ماه امام حسین ع و یاران باوفایش 

سلام به روی ماه خاندان پاک و مطهر امام حسین ع ‌

شهید مریم فرهانیان در آبادان ودر خانواده ی متوسط و مذهبی به دنیا آمد ، دوران کودکی را در محیط آرام خانه سپری کرد ، و سپس به مدرسه رفت ، پس از گذران دوران ابتدایی و راهنمایی وارد دبیرستان شد  ، در آغاز جوانی با مطالعات فراوان و شرکت در مجالس بحث و سخنرانی ، به ماهیت پلید امپریالیسم جهانی و صهیونیسم پی برد وبه دنبال این شناخت ، براساس رسالتی که احساس می کرد ،به صفوف مبارزه علیه رژیم پهلوی پیوست ، با پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل سپاه پاسداران به عضویت سپاه درآمد و دوره های آموزشی را با موفقیت به پایان رساند ، با آغاز جنگ تحمیلی در شهر ، آبادان را ترک نکرد ، و دوشادوش برادران  رزمنده به دفاع از خاک کشورش پرداخت ، مریم در سن هفده سالگی در بیمارستان امام خمینی ره آبادان مشغول امدادگری شد و مدت سه سال به کار پرستاری از مجروحین جنگ در بیمارستان  های مختلف آبادان  ادامه داد ، او در تمام مدت عمر با بیداری و هوشیاری سیاسی و دینی زندگی کرد ، اما مهم ترین بعد شخصیتی که زیر بنای سایر ابعاد اوست ، بعد تهذیب نفس و خودسازی اوست ، خیلی به خواندن نماز اول وقت تقید داشت و بسیار اهل مطالعه بود و کم می خوابید و بیشتر به خودسازی می پرداخت ، نفرت از غیبت ، محبت خالصانه اش به دیگران ، هیچ چیز را برای خود نخواستن از شاخصه های اخلاقی او بود ، معتقد بود برخی سکوت ها و حرف های نابه جا ، گناهان کوچکی هستند که تکرار می کنیم ، و برایمان عادت می شود ، گناهان بزرگ را اگر انسان خیلی آلوده نشده باشد ، متوجه می شود  ، این گناهان کوچک هستند که متوجه نمی شود ، رمز موفقیت او عدم دلبستگی به دنیا بود ، او دنیا و رزق و برقش را نمی دید ، مریم روحی پویا داشت و سکون و یک جا ماندن را نمی توانست تحمل کند ، اگر می دید در جای دیگر می تواند خدمت کند ، خودرا به آنجا می رساند ، روزی یکی از دوستانش وارد خانه شد و مریم را روبه قبله در حالی که به پشت دست خود می کوبید ، دید و با تعجب پرسید : چه شده مریم ؟ مشکلی پیش آمده ؟ 

آن لحظه به او جوابی نداد ، اما مدتی بعد به دوستش گفت : من هرروز اعضای بدنم را مواخذه می کنم واز آن ها می پرسم که امروز برای خدا چه کاری انجام داده اید ؟

روزی در ایام فاطمیه به پهنای صورت اشک می ریخت و نام حضرت زهرا س را صدا میزد ، دوستش پرسید : چرا اینقدر اشک می ریزی ؟ مریم جواب داد : شما اگر مادرتان فوت کند ، چه کار می کنید ؟ شادی می کنید یا گریه ؟ 

مریم علی رغم فعالیتهای زیادی که داشت ،روزه می گرفت و تنها با نان و آب افطار می کرد، هیچ چیز اورا راضی نمی کرد ، وهمین  موجب شده بود که یک لحظه ارامش نداشته باشد ،او در زندگی به دنبال شناخت تکالیف دینی و شرعی خود بود ، وبا جدیت به وظایف خود عمل می کرد ، از عادات پسندیده اش این بود که در جمع های دوستانه با گریز به مسئله معاد این موضوع را برای دیگران هم یاد آور می شد ، گذشت و فداکاری ، مهربانی و ایثار و گذشتن از حق خود در زمانی که حق با اوست ،از جمله دیگر ویژگی های شخصیتی شهید مریم فرهانیان است ، واین شهید بزرگواردر  غروبی که طبق قولش به مادر شهیدی ، راهی گلستان شهدای آبادان بود ، مورد ترکش خمپاره  رژیم بعثی  قرار گرفت و به شهادت رسید 

ودر قسمتی از وصیت نامه اش گفته است :

سعی کنید خودرا بشناسید که اگر خودرا بشناسید ، خدارا شناخته اید ، هیچ وقت خدا را از یاد نبرید و سعی کنید که هرچه بهتر تزکیه نفس کنید ، در بین خطراتی که مارا تهدید می کنند ، هیچ خطری بالاتر از این نفس نیست که گاه انسان را به انحراف می کشاند و خود انسان متوجه نمی شود 

ودر بخشی دیگر از وصیت نامه خود گفته است :

شهید کسی است که به آخرین مرحله ی کمال خود رسیده است و راهش را با آگاهی و ایمان و خلوص می پیماید و همیشه پیروز جاوید است 

یا لطیف 

ارحم عبدک الضعیف الذلیل