نظر بسیار زیبای استاد الهی قمشه ای درباره جدا شدن روح از بدن

سلام به روی ماه خدای عزیز دلم

سلام به روی ماه امام حسین ع و یاران باوفایش 

سلام به روی ماه خاندان پاک و مطهر امام حسین ع 

جدا شدن روح از بدن هنگام مرگ قطعی  ، در کسری از ثانیه انجام می شود ، این لحظه چندان سریع اتفاق می افتد ، که حتی کسی که چشمانش لحظه مرگ باز است ، فرصت بستن آن را پیدا نمی کند ، یکی از شیرین ترین تجربیات انسان دقیقا لحظه جدا شدن روح از جسم می باشد ، یه حس سبک شدن و معلق بودن ، بعداز مرگ اولین اتفاقی که می افتد ، این است که روح ما ، که بخشی از آن هاله ذهن است ، ودر واقع آرشیو اطلاعات دنیوی اوست ، شروع به مرور زندگی از بدو تولد تا لحظه مرگ می کند ، وتصاویر به صورت یک فیلم برای روح بازخوانی می شود ، شاید گمان کنیم که این اتفاق بسیار زمان بر است ، زمان در واقع قرداد ما انسان‌ها است ، این ماهستیم که هر دقیقه را ۶۰ثانیه قراردادیم ، اما در واقع زمان فراتر از تعاریف ماست ، با مرور زندگی ، روح اولین چیزی که نظرش به آن جذب می شود ، وابستگیهای انسان در طول زندگی می باشد ، برخی از این وابستگی ها در زمان حیات حتی فراموش شده بود ، ولی در این مرحله دوباره خودنمایی می کند ، ‌میزان این وابستگی دنیوی برای هرکس متغییر است ، روح از بین خاطراتش ، وابستگی هایش را جدا می کند ، این وابستگی ها هم مثبت است و هم منفی ، مثلا وابستگی به مال دنیا ، یک وابستگی منفی است ، و وابستگی مادر به فرزندش ، یک وابستگی و دلبستگی مثبت است ، ولی به هرحال وابستگی است ، این وابستگی ها ، کششی به سمت پایین برای روح ایجاد می کنند ، که اورا از رفتن به سمت هادی یا راهنما ، جهت خروج از مرحله دنیا باز می دارد ، یعنی روح بعد از مرگ تحت تاثیر دو کشش قرار می گیرد ، یکی نیروی وابستگی از سمت پایین و دیگری نیروی بشارت دهنده ، به سمت مرحله بعد ، اگر نیروی وابستگی ها غلبه داشته باشد ، باعث می شود روح تمایل پیدا کند که به سمت جسم باز گردد، چون توان دل کندن از وابستگی را ندارد و دوست دارد دوباره آن را تجربه کند ، به همین جهت روح به سمت جسم رفته و تلاش می کند ، جسم مرده را متقاعد می کند ، که دوباره روح را بپذیرد ، فشاری که به روح وارد می شود ، جهت متقاعد کردن جسم خود ، همان فشار قبر است ، این فشار به هیچ وجه به جسم وارد نمی شود ، چون جسم دچار مرگ شده و دردی را احساس نمی کند ، پس فشار قبر درواقع فشار وابستگی ها است ، وهیچ ربطی ندارد که شخص قبر دارد یا ندارد ، واین فشار از لحظه مرگ شروع می شود ، یکی از دلایل تلقین دادن به فرد فوت شده ، درواقع این است که به باور مرگ برسد ، وسعی در برگشت نداشته باشد ، بعد از مدتی روح متقاعد می شود که تلاش او بیهوده است و فشار قبر از بین می رود ، وابستگی ها باعث می شود که شاید روح تا سالها نتواند از این مرحله بگذرد ، بحث روح های سرگردان و سنگین بودن قبرستانها ، به دلیل همین وابستگی هاست ، گاهی تا سالها فرد فوت شده ، نمی تواند وابستگی به قبر خود ، وجسمی که دیگر اثری از آن نیست را رها کند 

به امید اینکه بتونیم به درک این شعر برسیم :

دنیا همه هیچ و کار دنیا همه هیچ

ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ

بگذار و بگذر 

ببین و دل نبند 

چشم بینداز و دل نباز

که دیر یا زود باید گذاشت و گذشت 

یالطیف

ارحم عبدک الضعیف الذلیل