داستان چوپان و سنگ سرد

سلام به روی ماه،خدای بی نهایت زیبارو و عزیزدلم و بخشنده و مهربان 

سلام به روی ماه،تمام ملائکه ی مقرب درگاه خدای مهربون 

سلام به روی ماه،قرآن کریم بسیار هدایتگر و نورانی و عزیز و عشق و حال خوب کن

سلام به روی ماه،ماه بسیار خوب و عزیز ربیع الثانی

سلام به روی ماه،تمام پیامبران الهی و تمام معصومین ع بسیار هدایتگر و عزیز و عشق و ناب و پاک و معطر و دلسوز و مهربان و صبور و شجاع و ایثارگر و تمام خاندان و اولاد بسیار پاک و عزیز و شریفشان 

سلام به روی ماه،تمام مادران و پدران و همسران و فرزندان بسیار باتقوا و پاکدامن و صبور و دلسوز و مهربان و شجاع و ایثارگر و عشق و عزیز تمام پیامبران الهی و تمام معصومین ع و تمام شهدا و ایثارگران و جانبازان و آزادگان و صالحین و صدیقین

سلام به روی ماه،تمام اصحاب بسیار باوفا و نمونه و درجه یک و پاک و ناب و عشق و عزیز و دلسوز و مهربان و صبور و شجاع و ایثارگر امام حسین ع

سلام به روی ماه،تمام ارواح بسیار پاک و مطهر و عزیز تمام شهدا و صالحین و صدیقین و ایثارگران

سلام به روی ماه،تمام صالحین و صدیقین و ایثارگران در قید حیات

سلام به روی ماه،تمام جانبازان و آزادگان بسیار شجاع و ایثارگر 

داستان چوپان و سنگ سرد:

چوپانی عادت داشت تا در یک مکان معین ،زیر یک درخت بنشیند و گله ی گوسفندان را برای چرا در حوالی آنجا نگه دارد،زیر درخت سه تکه سنگ بود که چوپان همیشه از آن ها برای آتش درست کردن استفاده می کرد و برای خود چای آماده می کرد،هر بار که وی آتشی بین سنگ ها می افروخت ،متوجه می شد که یکی از سنگ ها ،مادامی که آتش روشن است ،سرد است ولی علت آن را نمی دانست ،چند بار تلاش کرد با تغییر دادن جای سنگ ها ، چیزی دستگیرش شود،ولی همچنان در هرجایی که سنگ را قرار می داد،سرد بود تا اینکه یک روز تحریک شد تا از راز این سنگ آگاه شود ،تیشه ای با خود برد و سنگ را به دو نیم تقسیم  کرد، آه از نهادش برآمد ،بین سنگ،‌موجود بسیار ریزی مثل کرم زندگی می کرد،روبه آسمان کرد و خداوند را در حالی که اشک صورتش را پوشانده بود ،شکرکرد و گفت : ای خدای مهربان،تو که برای کرمی ،اینگونه می اندیشی و به فکر آرامش وی هستی ،پس ببین برای من چه کرده ای ؟و من اصلا سنگ وجودم را نشکستم تا مهر تو را به خود ببینم 

پی نوشت ۱:

جمله ای بسیار زیبا از فیلسوف ملاصدرا (ره):

خدا ی مهربان :

یتیمان را پدر می شود و مادر

محتاجان برادری را برادر می شود 

عقیمان را طفل می شود

ناامیدان را امید می شود

گمگشتگان را راه می شود

در تاریکی ماندگان را نور می شود

رزمندگان را شمشیر می شود

پیران را عصا می شود

محتاجان به عشق را عشق می شود

خداوند همه چیز و همه کس می شود

به شرط اعتقاد

به شرط پاکی دل 

به شرط طهارت روح 

به شرط پرهیز از معامله با ابلیس

بشویید قلبهایتان را از هر احساس ناروا 

و مغزهایتان را از هر اندیشه ی خلاف 

و زبان هایتان را از هر گفتار ناپاک 

ودست هایتان را از هر آلودگی در بازار 

و بپرهیزید از هر ناجوانمردی ها، ناراستی ها ، نامردمی ها 

پی نوشت ۲:

آن زمان که سال دوم دبیرستان بودم و در رشته ی انسانی درس می خواندم ،دلم می خواست یواشکی می رفتم و معلم تاریخ ادبیات را که به خاطر مرگ بچه اش ، به مرز جنون رسیده بود و در بیمارستان روانپزشکی  بستری شده بود را با خود به خانه امان می آوردم و آنقدر ازش پرستاری می کردم تا حالش خوب شود و به او می گفتم که ،درست است که بچه اش را از دست داده،اما خدا را دارد و خدا جانشین تمام نداشته های او است و برای او کافی و لازم است  و خدا او را دوست دارد و به او عشق می ورزد  و آغوشش همیشه به روی او بی منت باز است و  خدا حسابی هوای او را دارد و روح فرزند دلبندش از اینکه ناراحت است و تمام درهای زندگی را به روی خود بسته است در برزخ در عذاب است ،پس به خاطر خشنودی خدای مهربان و شادی روح فرزند دلبندش به زندگی کردن ادامه بدهد و همه ی ما مسافریم و روزی نوبت ما هم می رسدکه از این جهان به جهان آخرت سفر کنیم و این دنیا فانی است و زندگی اصلی ما در جهان آخرت شروع می شود که دائمی و ابدی است ،اما بعد از اینکه شش ماه از بستری شدنش در بیمارستان روانپزشکی گذشت به رحمت خدای مهربان  رفت و برای همیشه روحش به روح فرزند دلبندش ،پیوست و در آغوش خدای مهربان تا همیشه جا گرفت و به آرامش و شادی ابدی رسید 

برای شادی و آرامش روح معلم تاریخ ادبیات و فرزند دلبندشون و تمام رفتگان جهان یک صلوات از ته قلب و محمدی پسند بفرستید :

اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم 

یالطیف

ارحم عبدک الضعیف الذلیل