آیت الله بهجت ره حقیقت معصیت را می دید و خودها را می کشت تا تنها خدا باقی بماند

سلام به روی ماه،خدای بی نهایت زیبارو و عزیزدلم و بخشنده و مهربان

سلام به روی ماه،تمام ملائکه ی مقرب درگاه خدای مهربون

سلام به روی ماه،قرآن کریم بسیار هدایتگر و نورانی و باصفا و دوست داشتنی ‌ و حال خوب کن

سلام به روی ماه، ماه بسیار زیبای شوال

سلام به روی ماه،تمام مادران و پدران و همسران و فرزندان بسیار پاکدامن و باتقوا و مهربان و دلسوز و شجاع و ایثارگر تمام معصومین ع و تمام پیامبران الهی و تمام شهدا و جانبازان و آزادگان و صالحین و صدیقین

سلام به روی ماه،تمام پیامبران الهی بسیار هدایتگر و دلسوز و مهربان و شجاع و غیور و ایثارگر خدای مهربون

سلام به روی ماه، رسول نور و مهربانی ص

سلام به روی ماه،بانوی بسیار نازنین و دوست داشتنی بانو حضرت زهرای مرضیه س و شوهر بسیار پاک و عزیز و شریف و مهربانش مولا علی ع

سلام به روی ماه،ده دسته گل بسیار پاک و ناب و زیبا و دوست داشتنی و خوشبو و مطهر محمدی ، مولا علی ع و بانو حضرت زهرای مرضیه س

سلام به روی ماه،آخرین دسته گل بسیار پاک و ناب و زیبا و دوست داشتنی و خوشبو و مطهر محمدی، مولا علی ع و بانو حضرت زهرای مرضیه س و خوشبوترین  دسته گل نرگس جهان

سلام به روی ماه،تمام اولاد بسیار پاک و مطهر و عزیز و شریف تمام پیامبران الهی و تمام معصومین ع

سلام به روی ماه، تمام اصحاب بسیار باوفا و دلسوز و مهربان و ناب و پاک و شجاع و ایثارگر امام حسین ع 

سلام به روی ماه، تمام خاندان بسیار پاک و مطهر و عزیز و شریف تمام پیامبران الهی و تمام معصومین ع

سلام به روی ماه،تمام ارواح بسیار پاک و مطهر شهدا و صالحین و صدیقین

سلام به روی ماه،تمام صالحین و صدیقین در قید حیات

سلام به روی ماه،تمام جانبازان و آزادگان بسیار ایثارگر و شجاع

آیت الله بهجت ره خودها را می کشت تا تنها خدا باقی بماند:

به نقل از  فرزند برومند آیت الله  محمد تقی بهجت ره ، حجت الاسلام علی بهجت :

آیت الله بهجت ره حتی حاضر نمی شد،اسمش حتی در یک هفته نامه و در یک ماهنامه در یک روستا ثبت شود،اگر می خواستند در کتابی چیزی از استاد ایشان و به نقل از ایشان بنویسند،شرطشان این بود که نامی از ایشان برده نشود،حتی راضی نمی شدکه اسمش را روی رساله اش بنویسند و رساله هفت بار بدون نام  چاپ شد،تا اینکه مردم ناراحت شدند و گفتند که مگر زمان ساواک است که اجازه نمی دادند ، کتابی به اسم روح الله خمینی چاپ شود و وقتی بدون اسم می آمد، معلوم می شد که کتاب ایشان است ،مردم درک نمی کردند که پدرم برای چه این کار را می کند و برایشان سؤال بود،تا اینکه من با چه زحمتی توانستم فقط امضای ایشان را داشته باشم ،که برای چاپ هشتم رساله با این عنوان آمد:

(العبدمحمد تقی بهجت)فقط همین را راضی شد، بنویسیم 

دیدن حقیقت معصیت توسط آیت الله بهجت ره:

آقای قوچانی ره  درباره ی آیت الله بهجت ره می گویند:

سر اینکه ،آقای بهجت ره ، از همه ی همکلاسی هایش ممتاز شد،یک چیز بود و آن این بود که آقای بهجت ره از کودکی و سال‌ها قبل از بلوغ ،در اثر عبادت ، چشمش معصیت را می دید و مرتکب نمی شد،لذا دوران کودکی خود را با پاکی گذراند و بعد از دوران کودکی هم همینطور گذشت،گناه او را سنگین و چرک و آلوده نکرد،در مدارج ترقی که دیگران باید پله پله ، بالا بروند،ایشان چون پاک و سبک بود، پرواز کرد و آیت الله بهجت ره همیشه در صحبت هایش می گفت :که گناه را کوچکش را هم نباید کوچک بشماری  و همیشه می گفت : اگر در بالاترین حد ترقی باشی و ببینی کودکی ،آجری جلوی پای نابینا می گذارد ، تا او زمین بخورد و کودک بخندد و تو فقط یک لبخند زدی،همین کافی است تا تو را با مغز از آن بالا به پایین اندازد و آیت الله بهجت ره همیشه می گفتند: اگر کسی به مراحلی از ترقی برسد که احتیاج به راهنما داشته باشد و چون بر خداوند روزی همه ی بندگان واجب است ، به او می دهد،خداوندی که روزی کوچک ترین موجودات عالم مثل کرم ها را می دهد، آن وقت روزی انسانی را  که غذایش اینها نیست و شکارش در آسمان است را نمی دهد ؟سپس با قاطعیت  شدید  و یقین صد درصدتأکید می کرد ، اگر دنبالش باشید،یقینا خدا خواهد داد و ایشان همیشه با باور می گفت که کسی را که خدا را یاد کند،خدا همنشین اوست و اگر کسی در معنویات به مرحله ای  رسید که دیگر نمی داند ، کدام راه را برود،یقینا اگر آنجا ، برای خدا بایستد وحتی با نود درصد اطمینان نیز حرکت نکند، غیر ممکن است که خدا ،برایش معلمی نفرستد و راه را نشانش ندهد

یا لطیف 

ارحم عبدک الضعیف الذلیل