بانو نفیسه خاتون س

سلام به روی ماه ، خدای بی نهایت زیبارو و عزیزدلم و بخشنده و مهربان

سلام به روی ماه، تمام ملائکه ی مقرب درگاه خدای مهربون

سلام به روی ماه،ماه بسیار حال خوب کن و دوست داشتنی و عزیز و عشق و سبز و زیبای شعبان

سلام به روی ماه،تمام مادران و پدران و همسران و فرزندان  بسیار باتقوا و پاکدامن و مهربان و دلسوز و فداکار تمام پیامبران الهی و تمام معصومین ع و تمام شهدا و صالحین و صدیقین و جانبازان و آزادگان 

سلام به روی ماه ،تمام پیامبران الهی بسیار هدایتگر و فداکار و دلسوز و مهربان و شجاع خدای مهربون

سلام به روی ماه،رسول نور و مهربانی ص

سلام به روی ماه، بانوی بسیار نازنین و دوست داشتنی بانو حضرت زهرای مرضیه س و شوهر بسیار پاک و مهربان و عزیز و شریفش مولا علی ع

سلام به روی ماه، ده دسته گل بسیار پاک‌ و ناب و عزیز و دوست داشتنی و عشق و مطهر و معطر و زیبای محمدی، مولا علی ع و بانو حضرت زهرای مرضیه س

سلام به روی ماه،آخرین دسته گل بسیار پاک و ناب و عزیز و دوست داشتنی و عشق و مطهر و معطر و زیبای محمدی، مولا علی ع و بانو حضرت زهرای مرضیه س و خوشبوترین گل نرگس جهان

سلام به روی ماه، اولاد بسیار پاک و عزیز و شریف و مطهر تمام پیامبران الهی و تمام معصومین ع

سلام به روی ماه ،تمام اصحاب بسیار پاک و عزیز و شریف و ناب و مطهر و باوفا و دلسوز و فداکار و غیور و شجاع امام‌ حسین ع

سلام به روی ماه، تمام خاندان بسیار پاک و مطهر و عزیز و شریف تمام پیامبران الهی و تمام معصومین ع

سلام به روی ماه، تمام ارواح بسیار پاک و مطهر شهدا و صالحین و صدیقین 

سلام به روی ماه، تمام جانبازان بسیار ایثارگر و عشق 

بانو نفیسه خاتون س:

نفیسه خاتون س، نوه ی امام حسن مجتبی ع است و عروس امام صادق ع و  عمه ی حضرت عبدالعظیم حسنی است ،و یک پسر به اسم قاسم و یک دختر به اسم ام کلثوم دارد 

حضرت نفیسه خاتون س،  همواره،به زهد و عبادت و صیام و قیام مشغول بود ، و او صاحب مال فراوان بود ، لذا به درماندگان و  مریضان و عموم مردم  احسان می کرد،و سی مرتبه به حج با پای پیاده مشرف شد،و در مسجدالحرام در حالیکه ، پرده های کعبه را می گرفت ، اشک می ریخت و ناله و فریاد می کرد، و این جملات را می گفت :الهی و سیدی و مولای متعنی و فرحنی برضاک  عنی،و زینب دختر یحیی متوج درباره ی عبادت او می گوید :چهل سال در نزد عمه ام نفیسه خاتون ، خدمت کردم ، و هرگز ندیدم که وی شب ها بخوابد و روزها افطار کند، و به او گفتم : آیا مراعات حال خود را نمی کنی ؟و او در جواب گفت: چگونه مراعات کنم در حالی که ، پیش روی من عقباتی  است که جز رستگاران نمی توانند آن را بپیمایند،و به دست خودش برای خود قبری حفر کرده بود، و در تمام روز به داخل آن می رفت ، و نماز می خواند و قرآن قرائت می نمود، و به طوری که در داخل قبر ، شش هزار ختم قرآن را به اتمام رساند، وزنی بسیار زاهد و متقی بود ، ودر حال احتضار روزه‌‌ دار بود ، و جمعی از او خواستند که روزه اش را افطار کند. ودر جواب گفت : سبحان الله ، سی سال  است که از خدا مسألت دارم ، روزه دار از دنیا بروم، حالا چگونه از آرزوی سی ساله ام دست بکشم ؟ ودر همان وقت احتضار  که در حالت روزه داری سوره ی مبارکه ی انعام را  قرائت می کرد،چون به آیه ی شریفه ی ، (لهم دارالسلام عند ربهم که آیه ی ۶ سوره ی انعام است ) رسید،دار دنیا را وداع گفت ،و او بر اثر پرهیزگاری و اطاعت ازخداوند، به ارتقای روحی و تکامل معنوی دست یافت ، و ارمغان این توفیق ، نوری بودکه  بر خانه ی دلش تابید، و آن را روشن و تابناک ساخت، واین ویژگی موجب شکوفایی  استعدادهای عالی وی گشت، و بعد متعالی وجودش را‌ فضلیت  بخشید ،و بر علم و معرفتش افزود، و به قول مولا علی ع :دانش روح را زنده می کند ، و یاد آور می شود که نفیسه خاتون س ، در هیچ مکتب و مجلسی  به تحصیل علم اقدام نکرد ، و بلکه به دلیل تهذیب و تزکیه ی نفس ، قلبش از هر جهت صیقلی شد، و صلاحیت لازم را به دست آورد، و از علم الهامی بهره مند گشت، دانشی که به جهت وجود استحقاق و اقتضای حکمت و مشیت بالغه ی الهی  بر دل شایسته اش تابید ، و آن را بارور از علوم و معارف و معانی کرد، و یکی از کسانی که موفق گردید ، از چشمه ی معارف سیده نفیسه س جرعه نوشی کند، محمد بن  ادریس شافعی می باشد ، و وی همواره از سید نفیسه ، استفاده های علمی  و معنوی می برد ، و هنگامی که برای تدریس  به مسجد فسطاط می رفت ، در سر راهش  در منزل این بانو توقف می کرد و از او اخذ حدیث می نمود 

یا لطیف 

ارحم عبدک الضعیف الذلیل