تلاش و پشتکار ملا محمدصالح مازندرانی

سلام به روی ماه ، خدای بی نهایت زیبارو و عزیزدلم و بخشنده و مهربان

سلام به روی ماه ، تمام ملائکه ی مقرب درگاه خدای مهربون

سلام به روی ماه ، تمام پدران و مادران و همسران و فرزندان  بسیار پاکدامن و باتقوا و دلسوز و مهربان و فداکار و عزیز تمام پیامبران الهی و تمام معصومین ع و تمام شهدا و جانبازان و آزادگان 

سلام به روی ماه ، تمام پیامبران الهی بسیار هدایتگر و فداکار و دلسوز و مهربان و غیور و دلیر و شجاع خدای مهربون 

سلام به روی ماه ، رسول نور و مهربانی ص 

سلام به روی ماه ، بانوی بسیار نازنین و دوست داشتنی حضرت زهرای مرضیه س و شوهر بسیار پاک و مهربان و عزیز و شریفش مولا علی ع 

سلام به روی ماه ، ده دسته گل بسیار پاک وناب و عزیز و زیبا و دوست داشتنی و مطهر و خوشبوی محمدی ، بانو حضرت زهرای مرضیه س و مولا علی ع

سلام به روی ماه ، آخرین دسته گل بسیار پاک و ناب و عزیز و زیبا و دوست داشتنی و مطهر و خوشبوی محمدی ، بانو حضرت زهرای مرضیه س و مولا علی ع و خوشبوترین گل نرگس جهان

سلام به روی ماه ، تمام اولاد بسیار پاک و عزیز و مطهر و شریف تمام پیامبران الهی و تمام معصومین ع 

سلام به روی ماه ، تمام اصحاب بسیار پاک و باوفا و فداکار و دلسوز و مهربان و شجاع و دلیر امام حسین ع

سلام به روی ماه ، تمام خاندان بسیار پاک و عزیز و مطهر و شریف تمام پیامبران الهی و تمام معصومین ع

سلام به روی ماه ، تمام ارواح بسیار پاک و مطهر تمام شهدا و صالحین و صدیقین 

تلاش و پشتکار ملا محمدصالح مازندرانی :

ملا محمد صالح مازندرانی ، داماد علامه ی مجلسی اول است و از علمای نامی شیعه است ،که سرگذشت و شرح حالش ، مایه ی عبرت و پند برای جویندگان اهداف عالی است ، و خودش می گوید : من بر دانشجویان علوم دینی حجت هستم ، زیرا کسی از من فقیرتر نبود ، و ذهن و حافظه ام از همگان بدتر بود ، به صورتی که گاهی راه خانه را گم می کردم و نام فرزندانم را فراموش می کردم ،و سی سال از عمرم گذشته بود که به آموختن الفبا پرداختم ، و آن قدر کوشش کردم تا خدا آنچه را دارم به من تفضل فرمود ، و او با همه ی فقر و احتیاج و کندی ذهن و حافظه اش ، اراده ی مردانه داشت و سرانجام در پی تصمیمی جدی ، کتاب های ارزشمندی نوشت که هنوز علمای بزرگ شیعی از آن استفاده می کنند ،و معروف است که او به قدری حافظه اش کم بود که خانه ی استاد را گم می کرد و به قدری فقیر بود و لباسهایش کهنه بود ، که از خجالت وارد مجلس درس نمی شد ،و خارج از مجلس درس می نشست و مطالب را بر روی برگ چنار و استخوان می نوشت ، و روزی علامه مجلسی سوالی را مطرح کرد و حل آن را به شاگردانش  سپرد ، و یکی از شاگردان دید که آخوند ملا محمدصالح مازندرانی  ، جواب آن سؤال را روی برگ چنار نوشته است ، پس بی درنگ پاسخ علامه مجلسی را گفت ، و علامه مجلسی فهمید که پاسخ از او نیست ،و از او پرسید که این پاسخ از کیست ؟ و در این باره اصرار کرد تا آن شاگرد گفت :پاسخ از کسی است که خارج از مجلس نشسته است ، و علامه مجلسی نگاه کرد و دید که ملا محمد صالح مازندرانی ، بیرون در نشسته است ، ‌و علامه مجلسی به او لباس داد و در مجلس درس حاضرش کرد و مقرری برایش معین فرمود ، وبعدها او را به خانه ی خود برد ، ودختر خود را به او تزویج نمود و در کتابخانه ی خود منزلشان نمود 

یا لطیف 

ارحم عبدک الضعیف الذلیل